همه جا را بیابان میسازم، من عاشق بیابانم

در سرتاسر سرزمین های بایر،

صداهای هراسناک سرودخوانان

داستانهای روح های سرگردان صحرا ها را میخوانند:

روح های بلعیده شده توسط شنهای سوزناک

و غوطه ور در ریگهای روان.

پیامبر باد

تصویر سراب گونه ای از یک مرد را

که از شنهای روان بر میخیزد

و در هوهوی بادهای وهم انگیز ناپدید میشود

تداعی میکند…

همانند خرافه های پر قدمت عشق و هراس

که پر کننده شبهای باده نشینان است

…